24 Νοε 2006

Τι είναι το Άρθρο 16

Στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και αφορά την Ανώτατη Εκπαίδευση στην Ελλάδα ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματά της είναι η κατάργηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος στην προσεχή αναθεώρησή του. Σίγουρα έχεις δει αφίσες ή υλικά φοιτητών που έρχονται σε αντίθεση με αυτή τη λογική. Όμως γνωρίζεις πράγματι τι ορίζει αυτό το Άρθρο και γιατί θέλουν να το καταργήσουν; Ας δουμε τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά.

Μερικά σημεία του:

  • «Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες, η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρεώση του Κράτους[...]» (Παράγραφος 1)
  • «Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους» (Παράγραφος 4)
  • «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση. Τα ιδρύματα αυτά τελούν υπό την εποπτεία του Κράτους, έχουν δικαίωμα να ενισχύονται οικονομικά απ’ αυτό και λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους [...] Ειδικός νόμος ορίζει όσα αφορούν τους φοιτητικούς συλλόγους και τη συμμετοχή των σπουδαστών σ’αυτούς.» (Παράγραφος 5)

Σύνταγμα της Ελλάδας

Τι ορίζει ουσιαστικά:

Ορίζει την παιδεία ως δικαίωμα για όλους, με την έννοια ότι όλοι έχουν την ευκαιρία να μετέχουν σ’αυτήν, δωρεάν παρεχόμενη από το κράτος και όχι ως εμπόρευμα κάθε μεγαλοεπιχειρηματία ή πολυεθνικής. Ορίζει την ελευθερία ανάπτυξης των ιδεών στην επιστήμη για την οποία μεριμνά το κράτος και δεν επιτρέπει αυτή να ελέγχεται από ιδιώτες-εταιρείες που τη χρησιμοποιούν για κερδοσκοπικά συμφέροντα, στην κατεύθυνση αυτή εμποδίζει την κατάργηση κεκτημένων, όπως το Πανεπιστημιακό Άσυλο, που διαφυλάττουν τις ακαδημαϊκές ελευθερίες. Ορίζει ότι ο μόνος φορέας που μπορεί να παρέχει την Ανώτατη Εκπαίδευση και συνεπώς μοναδικός χρηματοδότης της είναι το Κράτος που ελέγχεται από το λαό. Ορίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες που υφίστανται για την ανάδειξη εκπροσώπων του φοιτητικού κινήματος και την ελευθερία στην ανάπτυξή του.

Γιατί θέλουν να το καταργήσουν:

Γιατί η κυβέρνηση (η σημερινή της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη, και η προπροηγούμενη...) μαζί με το ΠΑΣΟΚ, την αξιωματική αντιπολίτευση, έχουν αποφασίσει ότι πρέπει να προωθούν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των «εχόντων». Έτσι στη γενικότερη πολιτική που εφαρμόζει και τις συνέπειές της πληρώνει ο λαός (βλέπε ακρίβεια, μισθοί πείνας, συντάξεις εξαθλίωσης κλπ κλπ) δεν θα μπορούσε να αφήσει απ’έξω την ανώτατη εκπαίδευση και την παιδεία γενικότερα. Α! Όλα κι όλα, αν δεν πληρώνουμε τη μόρφωσή μας στους καημένους τους ιδιώτες που θα χρηματοδοτούν και θα διαχειρίζονται τα Πανεπιστήμια πώς θα βγάλουν χειμώνα οι έρμοι οι βιομήχανοι. Αμ, το άλλο αν η έρευνα είναι πραγματικά ελεύθερη και καταδείχνει ότι μια εταιρία (λέμε παράδειγμα τώρα) παρασκευάζει τρόφιμα ανθυγιεινά τότε η καλή μας η ΝΟΥΝΟΥ από που θα βγάλει τα λειτουργικά της; θα αναγκαστεί να πληρώνει πιο ακριβά για τρόφιμα που προορίζονται για ανθρώπους. Πετάνε και το ψευτοεπιχείρημα «Μα καλά σας αρέσει αυτό το επίπεδο της Ανώτατης Εκπαίδευσης;» κι ας το υποβαθμίζουν συνέχεια μειώνοντας τις δαπάνες για την Παιδεία, δικαιολογημένα βέβαια, ξέρετε πόσο κοστίζουν οι αποστολές στα ΝΑΤΟϊκά παιχνίδια στη Ασία;

Έτσι λοιπόν βρήκαν το σωστό. Οι καλοί οι επιχειρηματίες θα επενδύουν το πενιχρό υστέρημά τους στα ιδρύματα και θα αποκτούν το δικαίωμα να τα ελέγχουν και επειδή τα ιδρύματα δεν θα μπορούν να δουλέψουν με τέτοιες μικρές δαπάνες ο λαός θα έχει τη λαμπρή ευκαιρία να δίνει τα αμύθητα πλούτη του για δίδακτρα, αγορά συγγραμάτων, μέχρι και αγορά υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Βάλαν και τα καλά παιδιά της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ να προωθήσουν την πολιτική αυτή στο κεφάλι των φοιτητών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και «όλα καλά όλα ωραία». Μώρε μπράβο! Πόσο έξυπνοι μπορεί να είναι για να μας ταΐζουν τέτοιο κουτόχορτο;

ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

15% ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΑΣΥΛΟ

22 Νοε 2006

Η ώρα της αλήθειας

Συνάδελφοι στη σχολή μας δραστηριοποιείται εδώ και ένα χρόνο μια Σεισμόπληκτη παράταξη που μας έχει συνηθίσει πλέον σε πολιτικούς εκτροχιασμούς. Ήρθε λοιπόν η ώρα να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, γιατί όποιος παίζει με την ανοχή των φοιτητών και των σοβαρών παρατάξεων που έχουν πολιτικό λόγο και δράση στις σχολές και την κοινωνία κάποια στιγμή παίρνει την ανάλογη απάντηση. Εμείς δεν θα κάνουμε κάτι διαφορετικό παρά να απαριθμήσουμε έργα και ημέρες τους:

  1. Τον Ιούνη μας τρόμαξαν όλους ότι θα έκαναν την επανάσταση. Λάτρεψαν την κατάληψη και την έκαναν θρησκεία και αντί να μιλάνε στις συνελεύσεις για την πολιτική της Κυβέρνησης, μιλούσαν για την ΠΚΣ που πρότεινε κλιμάκωση στις κινητοποιήσεις, που καλούσε τον κόσμο να μείνει στις σχολές, να παλέψει για όσα του ανήκουν, που την ίδια μορφή πάλης πρότειναν κι οι ίδιοι τελικά το φθινόπωρο. Δικαίωσαν πλήρως τη γραμμή που τόσο πολύ χτυπούσαν πριν λίγους μήνες και όμως συνεχίζουν να λασπολογούν εις βάρος της.

  1. Την ίδια εποχή έκαναν παράπονα ότι η ΠΚΣ στο όνομα της ενότητας δεν στήριζε το πλαίσιο των ΕΑΑΚ. Είναι κακό αυτό συνάδελφοι; Είναι κακό να αντιπαρατίθεσαι με ένα πλαίσιο που λέει ναι στην κατάληψη ενάντια στο νέο Νόμο-Πλαίσιο αλλά α) ζητάει πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο (όπως το λέει ο νέος Νόμος-Πλαίσιο), β) δεν καταδικάζει πουθενά τη στρατηγική της ΕΕ, γ) δεν καλεί το φοιτητικό κίνημα σε κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους, με όλη την κοινωνία, δ) βάζει αιτήματα για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση (όπως την ορίζει η ψευτο-ανωτατοποίηση των ΤΕΙ που έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ);

  1. Γυρίζοντας στις σχολές το Σεπτέμβρη κατηγορούσαν την ΠΚΣ πως μπήκε στις καταλήψεις μόνο και μόνο για να περάσει την πολιτική γραμμή της. Η ΠΚΣ ήταν από την πρώτη μέρα στις καταλήψεις συνάδελφοι. Μάλιστα από το Σεπτέμβρη και μετά τα ΕΑΑΚ φρόντισαν να τροποποιήσουν ένα σορό αιτήματα, μέχρι και να τα καταργήσουν, από τα αγωνιστικά πλαίσια. Αιτήματα που είχαν διαμορφωθεί από τους ίδιους τους φοιτητές μέσα από συλλογικές διαδικασίες τον Ιούνη. Το αν βρήκαν ανταπόκριση τα αιτήματα που έθετε στο σύνολο των φοιτητών, αν με την παρέμβασή της τα διεκδικητικά πλαίσια έγιναν πραγματικά πιο επιθετικά, είναι άλλο ζήτημα, αν ισχύει όμως, πράγμα που παραδέχονται, αποτελεί την ιδεολογικοπολιτική ήττα τους.

  1. Περιμένοντας τους πρωτοετείς στις εγγραφές (αν και υποτίθεται εκείνοι δε συνηθίζουν τέτοια πράματα) έφτιαξαν ένα πολύ ωραίο υλικό με λίβελους ενάντια στην ιστορία της ΠΚΣ, του φοιτητικού κινήματος αλλά και του λαού μας. Για άλλη μια φορά προσπάθησαν να εξομοιώσουν όλες τις «κομματικές» παρατάξεις, λες και αυτοί είστε ακομμάτιστοι (αλήθεια τι είναι η Αριστερή Ανασύνθεση, η ΑΡΑΣ, το ΝΑΡ και τέλος πάντων τι είναι το ΜΕΡΑ;) καταφεύγοντας σε αναφορές για «συγκυβερνήσεις», κοινό μέτωπο ΔΑΠ-ΠΚΣ, χρησιμοποιώντας το ειρωνικό: «Με την αριστερά της εξεταστικής για τις συγκυβερνήσεις της νέας εποχής...» σε συνέχεια εκείνου του τρομερού λόγου: «Το κόκκινο και το μπλε κάνουνε το μοβ, το μοβ είναι το χρώμα του πένθους συνάδελφοι...»!!!

  1. Στις Γενικές Συνελεύσεις φέτος, αυτοί που πέρυσι φωνάζανε για την ενότητα της Αριστεράς, έκαναν τα πάντα για να μην κατέβει ένα πλαίσιο ενάντια στην πολιτική Κυβέρνησης-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ, ενώ στη ίδια λογική ήρθαν να σπάσουνε την Επιτροπή Αγώνα που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία φοιτητών και εμείς, μέλη της ΠΚΣ, προσωπικά τους καλέσαμε.

  1. Δεν σταματούν να λένε ότι πέρυσι, τη χρονιά που εμφανίστηκαν στο σύλλογο, επιτέλους ο σύλλογος απόκτησε πολιτική συνείδηση! Ακούσατε, ακούσατε, όλοι οι φοιτητές του Γεωλογικού μέχρι να εμφανιστούν οι σωτήρες μας, τα ΕΑΑΚ ήμασταν χαζοί, ευτυχώς που ήρθαν και μας έσωσαν. Αυτό που θυμίζουμε είναι απλά μια πληθώρα αγωνιστικών αποφάσεων του συλλόγου, για ζητήματα μόρφωσης αλλά και γενικότερα, σε ότι αφορά τη νεολαία, με προωθημένα αιτήματα για συμπόρευση με το εργατικό, το λαϊκό κίνημα.

  1. Στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στις 7/11 οι φοιτητές πήραν μαζικά μια αγωνιστική απόφαση για το Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή το ψήφισμα αυτό αποτελούσε ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Κανείς; Πάλι έδωσαν τα ρέστα τους. Από τη μια λένε ότι είναι παράλογο (άκου παράλογο) να ψηφίζονται τέτοια πράματα ενώ υπερψηφίζεται το πλαίσιο της ΔΑΠ και από την άλλη δεν αναγνωρίζουν καν ότι ο Σύλλογος είχε απόφαση για συμμετοχή στην πορεία του Πολυτεχνείου. Δηλαδή γύρισαν την πλάτη τους σε 150 φοιτητές, ανάμεσά τους και οι ίδιοι, που στήριξαν μια απόφαση τιμής στους μεγαλύτερους αγώνες του λαού μας και ακόμα στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων έδιωξαν ένα σύλλογο από το μεγάλο «Μέτωπο Ενότητας» που υποτίθεται ότι δημιούργησαν. Δεν επέτρεπαν στους αντιπροσώπους του συλλόγου να φέρουν την απόφαση για συμμετοχή στην πορεία καθώς χαρακτήριζαν το σύλλογό μας «σχιζοφρενή». Εύγε συνάδελφοι, σχιζοφρενείς νομοθέτες των φοιτητικών διεκδικήσεων.

  1. Τέλος, στο ίδιο το Συντονιστικό των Γενικών Συνελεύσεων, έχοντας 3 αποφάσεις συλλόγων που όριζαν επιστροφή της πορείας στο Πολυτεχνείο απέναντι σε 13 που κάτω από το σύνθημα «Μόρφωση – Δουλειά -Ανεξαρτησία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία» αποφάσιζαν κατάληξη της πορείας στο Αμερικανικό προξενείο, έβγαλαν αφίσα με την υπογραφή του συντονιστικού που καλούσε σε επιστροφή στο Πανεπιστήμιο. Αυτοί, που μιλούσαν για «καπέλωμα», έβγαλαν τις μάσκες τους.

Συνάδελφοι Σεισμόπληκτοι, γνωρίζουμε όλοι καλά ότι τα μυαλά σας έχουνε φουσκώσει, ότι θεωρείτε τους εαυτούς σας προμηθευτές πολιτικής συνείδησης στους φοιτητές και ότι περνιέστε για το μεγάλο αριστερό ανεξάρτητο ενωτικό μέτωπο. Όμως οι φοιτητές δεν θα σταματήσουν ποτέ να διεκδικούν ότι τους ανήκει, τις πραγματικές τους ανάγκες. Τη θέληση αυτή δύσκολα θα σταματήσει μια παρέα σαν κι εσάς.

Για αυτούς που υπόσχονται... και πραγματοποιούν!

Και να που μέσα σ’ όλα η «παράταξη των φοιτητών», η «πρώτη και καλύτερη», ναι, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, αποφάσισε να αναρτήσει ανακοίνωση για τις επιτυχίες της! Μας είπε λοιπόν ότι από το Μάρτιο του 2007 οι επί πτυχίω φοιτητές θα μπορούν να εξεταστούν σε ορισμένα μαθήματα καθώς επίσης όλοι οι φοιτητές θα έχουν δικαίωμα να εξετάζονται σε οποιοδήποτε μάθημα οποιουδήποτε εξαμήνου σε όποια εξεταστική περίοδο επιθυμούν. Τα παραπάνω είναι γεγονός, οι αποφάσεις του Συλλόγου Φοιτητών που τα πρότειναν υπερψηφίστηκαν στη ΓΣ του τμήματος Γεωλογίας.

Από κάτω βάλανε όμως ξανά την τρομερή υπογραφή: «Σας το υποσχεθήκαμε… το πραγματοποιήσαμε».

Για να δούμε λοιπόν συνάδελφοι πώς η ΔΑΠ «πραγματοποιεί»…

Στη Γενική Συνέλευση τμήματος ο Σύλλογος Φοιτητών έχει 18 εκπροσώπους. Όταν οι εκπρόσωποι είναι παρόντες οι αποφάσεις του Συλλόγου παίρνουν εκεί 18 ψήφους δηλαδή από τους ίδιους τους φοιτητές. Με βάση το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών του Απρίλη, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχει 8 εκπροσώπους στη Συνέλευση. Από αυτούς εκεί ήταν μόνο οι 3! Δηλαδή στερώντας 5(!) ψήφους από την υπεράσπιση των φοιτητικών διεκδικήσεων μπορούν και πραγματοποιούν!

Λοιπόν συνάδελφοι ΔΑΠίτες. Κατανοούμε τις μεγάλες θυσίες που κάνετε για το Σύλλογο. Κατανοούμε ότι πραγματικά προσπαθείτε για την υλοποίηση των αποφάσεών του. Καθένας γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεσαι πρωί στη Γενική Συνέλευση Τμήματος όταν η ιδεολογία σου είναι «κάθε μέρα κι άλλο πάρτυ». Αφού όμως δεν μπορείτε να τα συνδιάσετε όλα μαζί, καλύτερα να μην μας κοροιδεύετε. Εντάξει, για να είμαστε και καλοί μαζί σας, του χρόνου δε θα έχετε τόσους πολλούς εκπροσώπους στη Γενική Συνέλευση του τμήματος. Μονάχα βοηθήστε λιγάκι κι εσείς, μην έρχεστε την άνοιξη και ζητάτε από τους φοιτητές να σας ψηφίσουν…

Άκου ΔΑΠ…!

15 Νοε 2006

Μόρφωση, Δουλειά, Ανεξαρτησία - Εμπρός για της γενιάς μας τα ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Το Πολυτεχνείο του 1973, η ηρωική εξέγερση των φοιτητών αλλά και ολόκληρου του λαού απέναντι σε μια δικτατορία που επιβλήθηκε στη χώρα μας από τους δυνάστες της, ΖΕΙ. Δε ζει στα λόγια, δε ζει στα μνημόσυνα, δε ζει σαν μια ιστορική ανάμνηση. Ζει στους αγώνες του σήμερα. Ζει στα αιτήματα ολόκληρου του λαού για δουλειά, μόρφωση και δικαιώματα. Ζει στις καρδιές και το μυαλό των φοιτητών και των μαθητών που σηκώνουν τα πανό της αντίστασης στην αντιεκπαιδευτική πολιτική και παλεύουν ενάντια στην απαξίωση των πτυχίων τους, ενάντια σε ένα αβέβαιο εργασιακό μέλλον. Ζει στην απεργία των εργατών που μάχονται για να εξασφαλίσουν ότι κάθε μέρα θα γυρίζουν σε ένα σπίτι με γεμάτο το τραπέζι, ότι θα πάρουν σύνταξη και ότι θα μπορέσουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Ζει στον αγώνα των αγροτών που αντιτάσσονται στις επιλογές της ΕΕ και βλέπουν τις σοδιές τους είτε να ξεπουλιούνται είτε να καταστρέφονται. Ζει σε μια κοινωνία που αν και δεν υπάρχει η Μακρόνησος και η Γυάρος, αν και τα τανκς δε βρίσκονται έξω από το Πανεπιστήμιο αλλά σκοτώνουν λαούς στη Μ.Ανατολή, το Άσυλο, λαϊκή κατάκτηση, καταστρατηγείται, τα ΜΑΤ χτυπάνε με στρατηγικές πολέμου τους διαδηλωτές, τα ΜΜΕ πασάρουν υποκουλτούρα και ξεκατίνιασμα αποκρύπτωντας τα μεγάλα και σοβαρότατα προβλήματα του λαού μας, φιμώνοντας κάθε έκφραση διαφορετικότητας και αντίστασης στα σχέδια των εκμεταλλευτών της δουλειάς και της ζωής μας.

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ. Αυτό δεν το γράφει κανένας ρομαντικός συγγραφέας, κανένας παρανοϊκός σκηνοθέτης και κανένας δημοσιογράφος που εντυπωσιάζει στην καθημερινή φυλλάδα. Αυτό το γράφει κάθε τοίχος της πόλης που πάνω του είναι βαμμένα τα συνθήματα του αγώνα, τα μηνύματα για ειρήνη στον κόσμο, θυμίζοντας τις θρυλικές πλέον κολώνες «Έξω αι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ».

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ στους αγώνες του σήμερα. Το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που βρίσκεται πλέον στα χείλη όλων των φοιτητών. «Μόρφωση Δουλειά Ανεξαρτησία, Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία».